Lucy Maud Montgomery a Ania Shirley – podobieństwa między pisarką a postacią, którą stworzyła

Lucy Maud Montgomery a Ania Shirley – podobieństwa między pisarką a postacią, którą stworzyła

Ania z Zielonego Wzgórza to pierwsza napisana powieść kanadyjskiej pisarki Lucy Maud Montgomery, która ukazała się w 1908 roku. Zaczęła powstawać kilka lat wcześniej. Inspirację do napisania powieści Lucy Montgomery czerpała głównie z własnego życia.

Dzieciństwo Ani łudząco przypomina dzieciństwo autorki książki. Lucy Moud Montgomery jako mała dziewczynka straciła mamę, natomiast ojciec wyjeżdżając za granicę pozostawił ją pod opieką dziadków. Lucy była bardzo zżyta emocjonalnie ze swoją babcią. Aby móc się nią opiekować porzuciła pracę jako dziennikarka i zaczęła uczyć w szkole. Ania zrezygnowała ze studiów i zaczęła uczyć w szkole w Avonlea, żeby opiekować się chorą opiekunką. Lucy Moud Montgomery i Ania Shirley mieszkały na Wyspie Księcia Edwarda. Ania z kolei straciła rodziców jako niemowlę. Gdy miała jedenaście lat, zaopiekowało się nią starsze rodzeństwo, Maryla i Mateusz Cuthbert.

Pisarka użyczyła Ani swoich cech charakteru i osadziła ją w realiach bliskich jej własnemu dorastaniu, a także otoczyła ludźmi i miejscami, znanymi jej z Cavendish, Charlottetown i Halifax.
Dziadkowie przyszłej pisarki – Alexander Marquis Macneill i Lucy Woolner Macneill – zamieszkiwali w rybackiej wiosce Cavendish na Wyspie Księcia Edwarda. Państwo Macneill byli konserwatywnymi prezbiterianami. Nie okazywali uczuć, a wręcz oschłość w stosunku do półsieroty. W powieści Maud rodzeństwo Cuthbertów, choć podobnie jak dziadkowie autorki, są starszymi osobami o konserwatywnych poglądach, to jednak z czasem przekonują się do Ani i popierają jej wybory. Godzą się też na kontynuowanie przez nią edukacji.

Zarówno Lucy Maud Montgomery, jak i Ania była lojalna wobec najbliższej rodziny. Obie tęskniły za ciepłym i kochającym domem. Niestety, pisarka takiego miejsca nie znalazła. Maud dała Ani nawet swoje cechy zewnętrzne – bladą karnację, piegi czy drobną budowę ciała. Obie cechowała również niezwykła wrażliwość. Nadawały swym ulubionym miejscom szczególne, poetyckie nazwy (np. Aleja Zakochanych). Ania, tak jak Maud, wierzyła, że drzewa i kwiaty mają duszę. Obie nie miały przyjaciół, jednak dzięki bogatej fantazji potrafiły je stworzyć, wyobrażając sobie na przykład dziewczynki w lustrach czy szklanych drzwiach etażerki.

W 1894 roku Maud ukończyła w Prince of Wales College kurs nauczycielski i zdobyła dyplom nauczycielski pierwszej klasy, a następnie zaczęła uczyć w szkołach. Doświadczenia z Prince of Wales College posłużyły jako kanwa w kolejnych opowieściach o Ani. przywiązania, a nie z poczucia obowiązku.